Impressie van Burkina Faso
| Aankomst: 14 jan. ‘03 Aankomst: 8 febr. ‘03 |
Vertrek: 17 jan ‘03 Vertrek: 14 febr. ‘03 |
Gereden kilometers: 16.300 Gereden kilometers: 19.200 |
| Route eerste keer: Bobo Diolasso, Boromo, Ouagadougou, Tenkodogo, Dapaong – Togo Route 2de keer: Fada Ngourma, Ouagadougou, Boromo, Koudougou, Yako, Kaya, Po, Bolgatanga – Ghana |
Het vroegere Opper Volta
Het vroegere Opper Volta, genoemd naar de rivier die in Ghana in zee stroomt, heet nu Burkina Faso, dat betekent: het land van de eerbare mannen. Opper Volta of Boven Volta kreeg in de jaren zeventig vooral bekendheid vanwege de gevolgen van de grote droogte die dit land en de andere Sahellanden trof. In 1976, kort na die catastrofale periode bezochten wij voor het eerst deze landen. Het toont weer eens de veerkracht van de Afrikanen als men nu ziet hoe het land zich heeft ontwikkeld zonder over belangrijke inkomstenbronnen te beschikken. Van de periode van grote droogte heeft men, met steun van donorlanden, geleerd hoe belangrijk water is. Door het hele land in de afgelopen decennia dammen aangelegd die het water opvangen dat tijdens het regenseizoen valt. De effecten zijn nu merkbaar. Het vee beschikt het hele jaar over water, het grondwaterpeil blijft op een beter niveau en rond deze waterreservoirs zijn tuinen aangelegd waar groenten gekweekt worden.
De bronnen in de dorpen zijn tegenwoordig afgesloten en van een pomp voorzien. Hierdoor worden zij beschermd tegen het verzanden en vervuilen.
Van het nadelige feit dat het land niet aan zee grenst, heeft Burkina een voordeel gemaakt door de functie van transporteur op zich te nemen. Men heeft de wegen sterk verbeterd en de grenzen gemakkelijker gemaakt. Als men van Niger over een hobbelige piste bij de grens van Burkina aankomt, ziet men haarscherp het verschil.
Iedere avond wordt al het zwoegen goedgemaakt
Dorp in de Sahel. Noord Burkina Faso
Waterreservoir, aangelegd door de Canadezen
Natuurlijk is Burkina Faso er nog lang niet. Alleen het feit al dat er drie en half miljoen Burkinabé in Ivoorkust als migrant wonen en werken en die nu met de gewelddadigheden daar het land moeten ontvluchten. Zij en de overheid van Burkina Faso worden beschuldigd mede de aanstekers te zijn van de onlusten in Côte d’Ivoire.
Ook dit land heeft net als Mauritanië, Senegal, Gambia en Niger een slecht regenseizoen achter de rug met alle gevolgen van dien. Ook hier is de trek naar de grote steden op gang gekomen die daardoor dichtslippen en vervuilen. Burkina Faso heeft alle kenmerken van een derde wereldland maar toch zijn er perspectieven en verbeteringen. Om ons te overtuigen van deze ontwikkelingen en omdat de Sahel in dit jaargetij op zijn mooist is, zijn wij naar het noorden getrokken.
Het is moeilijk uit te leggen wat de schoonheid is van de Sahel, wat rand betekent; de rand van de Sahara. Open vlaktes met bijna goudgeel hoog gras afgewisseld met dorre bomen scherp afstekend tegen een hard blauwe hemel. Deze zin zal zeker vele van u niet overtuigen maar men moet een beetje geschift zijn om hier de schoonheid van in te zien. Avonden en nachten in dit absurde decor doorbrengen, brengt mensen op mooie gedachten is onze ervaring. Wij delen deze ervaring met de Fulani, het volk dat met hun kuddes zebu’s, koeien en geiten zo passen in dit landschap en dat in eeuwige strijd is met de boeren die moeizaam proberen enige gewassen te laten groeien op dit dorre land.
