We zijn weer thuis. Domaine de Clarat is onder de bezielende leiding van Marcel en Tineke en met medewerking van vele vrienden, uitgebouwd tot een kleinschalig paradijs van cultuur en natuur. Het is tevens sinds jaren de plek waar wij ons terugtrekken van het turbulente maar ook zo boeiende Amsterdam. Nu de eerste bladeren vallen en van kleur veranderen is de stilte weer teruggekeerd na een druk seizoen. De wilde druiven op ons terras vormen het juiste decor dat men in de Franse Ardèche verwacht.
Domaine de Clarat was eerder de plaats van waaruit reizen begonnen. Een kleine tien jaar geleden vertrokken 8 Land Rovers van het Dutch Land Rover Register vanaf hier voor een tocht van 10.000 km door de Algerijnse Sahara. Het was voor voor ons ook de laatste keer dat wij Algerije bezochten; het land dat wij zo vaak bereisden. Sindsdien is de politieke situatie zodanig dat de mogelijkheid om daar de ultieme stilte en pracht van de Sahara te ondergaan, verdwenen is.
Vorig jaar vertrokken Henk en Marianne naar het oosten, de expeditie van Paul en Judith voor een wereldreis startte hier, anderen volgden, gingen hen voor en nu wij nog.
Driemaal werd op Domaine de Clarat het DLRR evenement ‘Passe par Tout’ georganiseerd met als belangrijkste kenmerken: gezelligheid, innemendheid (in de letterlijke betekenis), en vriendschap. Anders gezegd: Clarat is een speelplaats voor gezellige mensen.
Om hier te komen en om te onthaasten hebben wij de ‘route nationale’ genomen die ons leidde via pittoreske dorpjes en de beroemde wijnstreek de Bourgogne. Op de camping in Montigny le Roi in de Haute Marne was het druk met vooral Nederlanders in de categorie goed uitziende vutters en ouders met kleine, nog niet schoolgaande kinderen. De Land Rover PAMPUS werd bekeken en becommentarieerd alsof het een Amsterdams bouwwerk was. De mannen verklaarden en bloc dat zij zo’n onderneming ook wel zagen zitten maar dat hun vrouwen hier niets voor voelden; de helden.
Onderweg hebben wij ons eerste technisch probleem gehad. Het scheidingsrelais, dat voor de voeding van de tweede accu zorgt, heeft zich opgeblazen. Blijkbaar mag men geen twee verbruikersaccu’s aan een scheidingsrelais koppelen maar dat wisten we niet. Ondanks trouw lid van het voornoemd Land Rover Register, ga ik door voor de meest onhandige Land Roverbezitter. In Dijon, bij een goed geoutilleerde caravanhandelaar, werd de simpele oplossing gevonden, namelijk een scheidingsrelais voor twee accu’s. Ook de montage op Clarat verliep voorspoedig.
Op Domaine de Clarat reorganiseren wij ons hele hebben en houden. Alles wordt weer uitgepakt, geselecteerd, geïnventariseerd, bediscussieerd en weer ingepakt. Na deze activiteit komen wij nog steeds tot de conclusie dat wij te doen gebruikelijk te veel bij ons hebben. Wij zullen er mee moeten leren leven en reizen en Afrika is er goed mee.
Related Images:
