Het Afscheid op vrijdag 13 september 2002
Verslag van Ida : ‘the morning after’
Het is zaterdagochtend, 14 september, Pieter slaapt nog en ik drink mijn eerste kop koffie.
Ik zit een beetje verloren tussen te veel kleine cadeautjes (waarvoor de gulle gevers dachten dat er nog wel een plaatsje in de auto was), mooie kaarten met lieve wensen, tekeningen en stripverhalen.
Vandaag brengen we alles naar Rob, onze webmaster. Hij gaat er iets moois van maken.
Naast de vele cadeautjes is er ook royaal gestort in ons “Afrika fonds” ten behoeve van kleinschalige projecten die wij tijdens onze reis tegenkomen. Over de besteding van het verzamelde bedrag, 1700 Euro, houden wij jullie op de hoogte.
Als iemand mij zou vragen: Hoe was jullie afscheidsfeest, dan zou ik niet weten hoe ik dat in een paar woorden moet vertellen. Een stijlvol versierde zaal met lekkere hapjes, een warm openingswoord, sfeervolle muziek en een prachtige vertolking van Fatima van het lied Aisha, gehuld in Marokkaanse kleding, confronterend en humorvol toneel waarin ons een spiegel werd voorgehouden, maar vooral de aanwezigheid van zo veel mensen die ons een warm hart toedragen.
Buren, familieleden, vrienden, collega’s, leden van de Dutch Land Rover Register, de allochtone contactvrouwen en cursisten van het scholingstraject en last but not least alle vriendinnen van het Buitenlands Vrouwen Overleg, jullie hebben ons een onvergetelijke dag bezorgd. We voelden ons verwend en verlegen met zo veel aandacht, zo veel genegenheid, humor en goede wensen voor onze reis.
Bedankt en we houden contact.
