Tot nu toe loopt onze tocht naar wens. Terwijl ik dit schrijf, onder een bewolkte hemel in de oude stad van El Greco, begint het zachtjes te regenen. Fijne druppeltjes mengen zich met geluid van de rivier de Taag. De hele dag, van Zaragoza, via Madrid naar Toledo is het donker weer geweest maar voor ons was het aangenaam en nieuw. Zo kennen wij de Spaanse hoogvlakte niet, ‘s zomers, snoeiheet en stoppen om snel in een met airconditioning gekoeld wegrestaurant je waterpeil op niveau houden. Nu ging ‘s ochtends even de kachel in de auto aan om onze voeten te warmen.
Gezicht op Toledo vanaf de camping ‘El Greco
Waypoint camping ‘El Greco: 39.86530 N – 4.04714 W
De tocht over de Pyreneeën ging vlot met dien verstande dat ook wij ons bijna overleverden aan het verderfelijke koopgedrag waartoe Andorra uitnodigt. Weer nemen wij ons voor om hier niet meer in te trappen. Maar ja, de dieselprijs is goedkoop en de sigaretten ook.
Spanje blijft een mooi en boeiend land waar op iedere tweede heuvel wel een restant staat van een kasteel duidend op een verleden van helden en verhalen. Nu is Spanje een euroland en zijn de helden voetballers van over de hele wereld en de kastelen, voetbalstadions en arena’s, zodat dit land weer iets van zijn oude glorie terug krijgt.
Met extra aandacht volgen wij, gehandicapt door ons gebrekkige Spaans de ontwikkelingen in West-Afrika en met name in Côte d’Ivoire. Alsof wij een vooruitziende blik hebben gehad is dit land niet in onze planning opgenomen. De opstand die daar plaatsvindt, zal zeker repercussies hebben voor de omringende landen en vooral voor Burkina Faso. Meer dan 3 miljoen arbeiders uit Burkina werken in Ivoorkust en in de hoofdstad Ouagadougou zijn al demonstraties geweest vanwege de slechte behandeling van deze migranten, althans zo schrijven de Franse kranten. Frankrijk wordt beschuldigd dat zij het zittende regime steunt en dat wordt niet ontkend; ook al vanwege de grote belangen en de ruim 20.000 Fransen die er wonen.
Straatje Toledo
Als het donker wordt trekken de wolken weg en komen er sterren aan de hemel. Dat zou kunnen betekenen dat het morgen beter weer is. Ondertussen daalt er rust op de camping die vooral bevolkt wordt door taaie grijze tijgers met soms grote campers en caravans. Er zijn er bij die hun armoede tentoonspreiden door achter een overdreven grote camper een klein luxe autootje te hangen om er de boodschappen mee te doen. Zeker de helft van deze moderne nomaden heeft de Nederlandse nationaliteit. Wij vallen niet op alleen de auto wijkt af van het ‘normale’ patroon. De luxe camping ‘El Greco, jawel, ligt aan de rand van het oude centrum van Toledo. Er is een bushalte (bus 7) die je naar het centrum brengt en dat is voor ons een aanleiding genoeg om te besluiten om de volgende dag het stadje met al zijn bezienswaardigheden te bezoeken.
Poort Toledo
De volgende morgen is het wolkeloos en togen wij naar de middeleeuwse binnenstad, kuieren wat rond, bekijken de vele kerken en de kathedraal (1226 begin van de bouw – 1493 einde van de bouw) en snuiven de sfeer op van de Griekse migrant, El Greco. Al snel komen wij tot de voor de hand liggende conclusie dat Toledo nu alleszins de moeite waard is om te bezoeken, wanneer het niet schreeuwend heet is en de toeristen beperkt blijven tot enkele groepen Japanners en de eerder genoemde ‘grijze golf’. Een bezoek aan het internetcafé kon niet uitblijven. Helaas waren wij niet in staat om onze webmail op te halen. Dit baart ons zorgen en als dit zo blijft zullen wij passende maatregelen moeten treffen. Vanmiddag zullen trachten dit proza door te sturen naar onze onvolprezen webmaster Rob Koning en tevens zijn wij dan in de gelegenheid een eenvoudig hapje te verwerken in het historisch centrum van Toledo om zo aan onze culturele en inwendige behoeftes tegemoet te komen.
