Reisimpressie 2

Lariam

Aankomst:Mali 10 jan 2003	Vertrek:Mali 18 jan 2003	Gereden km 15.600 km
Zie ook reisimpressies Togo: ‘Het vervolg van onze reis’

Een bijkomende, niet geheel onbelangrijke factor, die onze beslissing in de richting duwde van Zuidelijk Afrika, is het medicijn dat wij nu ruim vier maanden nemen tegen de zo gevreesde ziekte malaria. Deze ziekte maakt de meeste slachtoffers in Afrika en de malariamug is derhalve het gevaarlijkste die van dit continent. Ruim twintig jaar geleden heeft Pieter in Nigeria kennis gemaakt met dit verschijnsel en dat kostte ons vijf dagen gedwongen rust en voor Pieter hoge koorts, kotsen, diarree en andere ongemakken. Het was niets om over naar huis te schrijven behalve dat de omvang van de schrijver dezer enigszins was afgenomen, wat pleit voor de aandoening. Tijdens de voorbereiding van onze tocht is er vaak gesproken over wat te doen met het verschijnsel malaria.

Mensen, die er voor hebben doorgeleerd, overtuigden ons dat ook de malaria niet meer is zoals vroeger. Je kunt er nu ook dood aan gaan en dat is niet de bedoeling. De eenduidige oplossing is dan ook eens per week het medicijn Lariam slikken. Op zich is dit alles nauwelijks de moeite van het vermelde waard ware het niet dat de bijwerkingen van dit middel invloed gaan uitoefenen op onze reis en derhalve willen wij ook dit aspect onder uw gewaardeerde aandacht brengen. ‘Wat zijn die dan wel’? Zo vraagt u zich af en wij geven daarom hier een verkorte versie weer van de letterlijke tekst van de bijsluiter:

“Lariam heeft naast de gewenste werking ook een aantal ongewenste effecten:
De meest gemelde bijwerkingen bij het gebruik van Lariam zijn:
Misselijkheid, braken, duizeligheid, evenwichtstoornissen, hoofdpijn, slaperigheid, slaapstoornissen, abnormale dromen, dunne ontlasting of diarree en buikpijn.
Aandoeningen van de zenuwen inclusief aantasting van het gevoel, bevingen, coördinatiestoornissen, stuipen of toevallen, stoornissen bij het zien, oorsuizingen en evenwichtstoornissen die gepaard gaan met gehoorstoornissen, angst, rusteloosheid.
Geestelijke reacties zoals: depressies, vergeetachtigheid, verwardheid, zinsbegoocheling, versterkte achterdocht, stemmingsstoornissen.
Verdere bijwerkingen zijn: haaruitval, huiduitslag, netelroos, spierzwakte, spierkramp, spierpijn, pijn in de gewrichten, jeuk, gevoel van zwakte, gevoel van onwel zijn, vermoeidheid, koorts, koude rillingen en verminderde eetlust.
Niet vaak komt voor: zelfmoordneigingen, verlaagde of verhoogde bloeddruk, roodheid in het gezicht en hals, bewustzijnverlies, versnelde hartslag of hartkloppingen, vertraagde hartslag, onregelmatige pols.”

Niet alle van deze bovenstaande bijwerkingen zijn nu bij ons aanwezig of wel geconstateerd reeds lange tijd, ver voor het gebruik van Lariam. Het zijn onze vrienden die daarover mogen oordelen. Maar verder gaat het prima met ons en tot nu toe hebben wij geen malaria gehad. Hetgeen opmerkelijk genoemd mag worden omdat verscheidene reizigers in deze contreien geveld zijn door deze ziekte die nog steeds de doodsoorzaak nummer een is in Afrika.

Als wij in april in Zuid Afrika aankomen, vangt daar de winter aan en hoeven wij gedurende een tijd het bovenstaand middel niet te slikken.

Verder informatie over malaria is te vinden op de linkspagina reizen en gezondheid