IPS. De Zuid-Afrikaanse politie maakt regelmatig misbruik van sekswerkers, die meestal arme zwarte vrouwen zijn, zegt Human Rights Watch. De organisatie verzamelde getuigenissen van 46 vrouwen en vraagt sekswerk te decriminaliseren.
De veertigjarige Rofhiwa Mlilo (een pseudoniem), een alleenstaande moeder met twee kinderen, ziet sekswerk als een van de weinige opties om iets te verdienen. Haar situatie en motivatie zijn representatief voor die van de meeste sekswerkers in Zuid-Afrika, zegt Human Rights Watch.
Seks verkopen is al meer dan honderd jaar illegaal in Zuid-Afrika, sinds 2007 is het kopen van seks strafbaar. Dat maakt de sekswerkers zeer kwetsbaar, zegt de mensenrechtenorganisatie.
Willekeurige arrestaties
Rofhiwa Mlilo werd meermaals slachtoffer van willekeurige arrestaties. Toen een politieman haar arresteerde, probeerde hij haar tot seks te dwingen. Toen ze werd verkracht door een man die haar met een gebroken fles bedreigde, deed ze geen aangifte omdat ze de politie niet langer vertrouwde.
Door prostitutie strafbaar te maken in 2007, is sekswerk minder veilig geworden, concludeert Human Rights Watch. ‘Het ondermijnt de toegang van sekswerkers tot justitie voor misdaden tegen hen en het stelt hen bloot aan ongecontroleerd misbruik en uitbuiting door wetshandhavingsfunctionarissen, waaronder politieagenten.’
Uitgelachen
Human Rights Watch interviewde 46 vrouwelijke sekswerkers en 40 justitie- en gezondheidsexperts.
Vaak waren de vrouwen het slachtoffer geworden van misdaden, waaronder verkrachting en gewapende overval, als gevolg van sekswerk. Maar zelden durfden ze naar de politie te stappen.
Vaak worden ze door de politie uitgelachen wanneer ze een verkrachting melden, of krijgen ze te horen dat ze als sekswerkers niet kunnen worden verkracht.
Onduidelijke aanklacht
Bovendien zijn er de willekeurige arrestaties.
Bijna driekwart van de geïnterviewde sekswerkers is meerdere keren gearresteerd, sommige twee tot drie keer per maand. Nooit werden ze opgepakt omdat de politie hen illegale activiteiten had zien verrichten, alleen omdat ze zich op plaatsen bevonden waar sekswerkers vaak klanten opwachten of omdat ze al bekend waren bij de politie.
De aanklacht werd vaak niet uitgelegd, leek willekeurig of was onduidelijk.
Seks in ruil voor vrijlating
Sekswerkers werden tot drie nachten in hechtenis gehouden en vrijgelaten zonder formele beschuldiging. Andere agenten eisten seks of smeergeld in ruil voor vrijlating, of ze legden boetes op, die soms op afpersing leken.
In enkele gevallen werden vrouwen voor de rechter gebracht en vervolgens vrijgelaten na betaling van een boete.
Uit angst voor de politie gaan de meeste sekswerkers naar donkere of gevaarlijke plekken waar ze een makkelijk slachtoffer zijn van criminelen die weten hoe de politie hen behandelt.
Hiv
De criminalisering van sekswerk bemoeilijkt ook de strijd tegen hiv, omdat sekswerkers moeilijker de weg vinden naar preventie, behandeling, zorg en ondersteuning.
In het rapport roept Human Rights Watch op om de wetgeving te hervormen en vooral sekswerk niet langer strafbaar te maken.