Guinee Gegevens
Introductie:
Guinee werd onafhankelijk van Frankrijk in 2 oktober 1958. De brute dictator Sekou Touré, die Guinee vanaf het begin in zijn greep had, stierf aan hartaanval in 1984. Drie dagen daarna namen aan aantal officieren onder leiding van Lasanna Conté de macht over. De eerste democratische verkiezingen werden pas gehouden in 1993 en werd Generaal Lansanna Conté gekozen als president van een burgerregering. Hij werd herkozen voor vijf jaar in 1998. Tijdens diens bewind werden drie maal presidentsverkiezingen gehouden, in 1993, 1998 en 2003, die echter sterk werden bepaald door onregelmatigheden; een effectieve oppositie was er niet. Vanaf 2006 werd de macht van Conté bedreigd door stakingen en opstanden.
Op 23 december 2008, een dag na de dood van president Conté, nam het leger de macht door middel van een staatsgreep. Kapitein Moussa Dadis Camara verklaarde zich de dag erna president. De burgeroorlogen in Siërra Leone en Liberia hebben grote invloed op Guinee en de half miljoen vluchtelingen bedreigen nu de stabiliteit en vormen een humanitair drama.
Wij bezochten Guinee eerder in 1988
De geschiedenis:
De vroegste aantekening over Guinee is te vinden in Berber documenten waarin een 18eeeuws koninkrijk, Genni, gelegen aan de oevers van de Niger, wordt genoemd. Noordelijk Guinee werd onder beheer gesteld van elkaar opeenvolgende Afrikaanse rijken (Ghana, Mali, Songhay). Europese handelaren waren sinds de 15e eeuw actief langs de kust, maar vestigden zich pas in de late 17e eeuw in dit gebied. De aanspraak van Frankrijk op zuidelijk Guinee en Tumbo eiland (nu Conakry) kwam in respectievelijk 1783 en 1885 tot stand. Het gebied werd bestuurd vanuit Dakar (Senegal) tot 1891 toen het een autonome kolonie werd.
In 1958 werd in Frans Guinee een referendum gehouden over het al dan niet toetreden tot een nieuw op te richten gemeenschap van zelfbesturende Franse overzeese gebieden. Frans Guinee stemde als enige Franse kolonie tegen een dergelijk lidmaatschap. Een prominente rol werd hierbij gespeeld door Ahmed Sekou Touré, secretaris-generaal van de Parti Démocratique de Guinée-Rassemblement Démocratique Africain (PDG-RDA), die volledige onafhankelijkheid eiste. Zo werd Frans Guinee in 1958 werd onafhankelijk en werd Sekou Touré de eerste president van de Republiek van Guinee en de PDG-RDA de enige politieke partij. Franse economische represailles waren het gevolg, zodat hulp en investeringen werden opgeschort. Pas in 1976 werden de diplomatiek relaties weer hersteld. Sekou Touré voerde een socialistisch revolutionaire politiek en iedere vorm van oppositie werd onderdrukt. In 1979 werd het land omgedoopt tot de People’s Revolutionary Republic of Guinea en verklaarde Sekou Touré te willen samenwerken met kapitalistische en socialistische landen.
In 1984 overleed Sekou Touré plotseling. Voordat een opvolger kon worden gekozen vond er een militaire staatsgreep plaats onder leiding van het Comité Militaire de Redressement National (CMRN). De leider van dit Comité, Lansana Conté, werd de president van de Tweede Republiek. Conté bracht economische en politieke veranderingen teweeg, en een democratiseringsproces werd langzaam in gang gezet. De CRMN werd vervangen door een overgangspartij, het Comité Transitoire de Redressement National (CTRN). De Derde Republiek werd uitgeroepen in 1991. Een nieuwe partij onder leiding van Conté ontstond, de Parti de l’Unité et du Progrès (PUP). Daarnaast werden verschillende oppositiepartijen opgericht zoals de Parti pour le Renouveau et le Progrès (PRP), en de Union pour la Nouvelle République (UNR). Gewelddadige conflicten braken vervolgens uit tussen de aanhangers van de verschillende partijen en het feit dat de verkiezingen steeds opnieuw werden uitgesteld was ook niet bevorderlijk voor de politieke rust. In 1994 werd Conté geïnaugureerd als president van de Derde Republiek.
De relatie tussen de regering en de oppositiepartijen verbeterde niet. In 1995 vonden parlementsverkiezingen plaats waarbij de PUP de meerderheid van stemmen kreeg. Kort daarna werd een nieuw oppositie front opgericht waarin twaalf oppositiepartijen vertegenwoordigd waren, de Coordination de l’Opposition Démocratique (CODEM). Vier maanden later brak een opstand uit geïnitieerd door de militairen en gericht tegen Conté welke uitmondde in een, niet succesvolle, staatsgreep. Het militaire apparaat werd daarop ten dele gereorganiseerd.Nieuwe presidentsverkiezings hebben in december 1998 plaatsgevonden onder strenge veiligheidsmaatregelen. Eén van de kandidaten, Alpha Condé, werd gearresteerd. Conté is, van de vijf kandidaten, als winnaar uit de bus gekomen. De oppositie protesteerde tegen de wijze waarop de verkiezingen georganiseerd waren en tegen de uitslag zelf. Onlusten braken uit, voornamelijk uit protest tegen de arrestatie van Alpha Condé. Tot op heden (augustus 1999) wordt Alpha Condé gevangen gehouden. De Minister van Justitie heeft in juli 1999 aangekondigd dat een proces tegen Condé in september van dit jaar starten. Internationaal is bij de Guinese autoriteiten tegen deze gevangenneming geprotesteerd.
| Officiële naam: | Republique de Guinee |
| Staatshoofd: | Lansanna Conté |
| Regeringsleider: | Lamine Sidimé, sinds 8 maart 1999, aangewezen door de president. |
| Hoofdstad: | Conakry |
| Onafhankelijk sinds: | 2 oktober 1958 van Frankrijk |
| Nationale feestdag: | 3 april, ontstaan van de tweede republiek (1984) |
| Talen: | De officiële taal is Frans; iedere etnisch groep heeft een eigen taal. De belangrijkste zijn Peul, Mandinka en Sousou |
| Religie: | Moslim 85%, Christelijk 8%, inheemse geloven 7% |
| Oppervlakte: | 245,857 km² – in vergelijk met NL = 41.526 km² |
| Klimaat: | Tropisch en vochtig aan de kust, savanne in het noord-oosten |
| Grenzen: | Kust: 320 km Cote d’Ivoire 610 km, Guinee-Bissau 386 km, Liberia 563 km, Mali 858 km, Senegal 330 km, Siërra Leone 652 km |
| Bevolking: | 7.613.870 Juli 2001 |
| Levensverwachting: | 45.91 jaar in vergelijk met NL = 78.43 jaar |
| Bevolkingsopbouw: | 0-14 jaar: 43.12% – 15-64 jaar: 54.19% – 65 jaar en ouder: 2.69% – 2001In vergelijk met NL: 0-14 j.= 18,38% – 15-64 j.= 67,9% – 65+j. = 13,7 % |
| Kindersterfte: | 129 doden op 1.000 levend geborenen – gegevens 2001In vergelijk met NL: 4,37 |
| Alfabetisme: | 35.9% gegevens 1995 – in vergelijk met NL: 99% |
| Etnische groepen: | Peuhl 40%, Malinke 30%, Soussou 20%, kleine etnische groepen 10% |
| Klimaat: | Van juni tot november regenseizoen – heet en vochtig met zuidwesten wind; Van december tot mei droge seizoen met hete, noordoosten harmattan wind |
| Milieuproblemen: | Ontbossing; bodemvervuiling en erosie; overbevissing; overbevolking in beboste gebieden; slechte drinkwatervoorziening |
| Economie:
|
Guinee bezit belangrijke mineralen, hydro-elektriciteit en landbouw mogelijkheden, toch geldt het als een arm ontwikkelingsland. Het land beschikt over 30% van bauxiet reserves van de wereld en is de tweede grootste bauxiet producent. The mijnbouw was goed voor 75% van de exportinkomsten in 1999. Lange termijn verbeteringen op fiscaal vlak, onderwijs en rechtssysteem is nodig om Guinee uit de armoede te halen. De huidige regering boekte goede vooruitgang in 1997-99 om het budget te beheersen en werd geprezen door de World Bank/IMF. Helaas verstoorde de burgeroorlogen Siërra Leone en Liberia de economische groei. Ook buitenlandse investeerders lieten zich afschrikken door het geweld aan de grenzen en de mijnbouwbedrijven trokken hun experts terug. De economische groei is in 2001 teruggevallen naar 2%. |
| Natuurlijke hulpbronnen: | Bauxiet, ijzer, diamant, goud, uranium, waterkracht, vis |
| Landbouwproducten: | Rijst, koffie, ananas, palmpitten, cassave, bananen, zoete aardappels; hout – vee: schapen, geiten; |
| Geld: | Guinese frank (GNF) 1 euro = 1817 GNF |
| Elektriciteitsproductie: | fossiele brandstof: 46.67% hydro-elektriciteit: 53.33% |
| Economische groei: | 5% in 2000 – 2 % in 2001 |
| Inflatie: | 6% geschat in 2000 |
| Inkomen: | $1.300 per hoofd van de bevolking – geschat in 2000 In vergelijk met NL: $ 24.400 |
| Armoedegrens: | 40 % van de bevolking leeft onder de armoedegrens |
| Buitenlandse schuld: | $3.6 miljard geschat in 1999 |
| Economische hulp: | $ 359.2 miljoen in 1998 |
| Mensenrechten: | Gegevens van Amnesty International |
| Internet landen code: | .gn |
Speciale plaatsen
De hoofdstad Conakry
Conakry heeft een typische Afrikaanse sfeer. Als je rustig slentert door de straten op een zondagmorgen, heb je grote kans dat je een straatfestiviteit tegen komt, met groepen dansende mensen musicerend met lokale instrumenten. Het kan hier om een begrafenis of huwelijk betreffen. De stad, gelegen op een nauw schiereiland waardoor de zee steeds nabij is, heft geen kans te groeien. De noordkant van de stad breid zich steeds verder uit. De “autoroute” die de noord-zuid verbinding is, heet Route du Niger en meer in het hart van het gezellige centrum Ave de la République. Hier vindt men de banken, luchtvaartmaatschappijen,winkels en vooral veel restaurants.
Het Musée National heeft een representatieve collectie Afrikaanse maskers, beelden, en muziekinstrumenten, tentoongesteld in één grote ruimte. Het entree is gratis. Het Palais de l’OUA was ooit bedoeld voor een conferentie van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid – OAU maar de toenmalige president Sekou Touré stierf. Nu doet het dient als het presidentieel paleis. Ga er vooral niet ‘s nachts naar toe want de bewakers staan er om bekend dat zij eerst schieten en dan vragen. Tegenover het paleis staan 50 identieke villa’s in een Moorse stijl die nu gebruikt worden als kantoren van internationale organisaties, zoals UNICEF, het IMF en de Wereld Bank. Het Palais du Peuple is een enorm auditorium door de Chinezen gebouwd, ligt aan de noordkant van de Route du Niger, en is de thuisbasis van de twee nationale balletgezelschappen.
De Îles de Los is een groep kleine eilanden op vijf tot tien kilometer zuid-west van Conakry,en is vooral populair als recreatiegebied voor de zon- en feestdagen. Vanaf het strand bij het Novotel kun je met een gemotoriseerde pirogue naar de eilanden gaan. Er is nauwelijks goedkope accommodatie in Conakry; het vangt aan met US$ 25 per persoon. Vandaag de dag heeft Conakry steeds meer last van misdaad, speciaal rond de Marché du Niger. Helaas, de Marché is een van de beste plaatsen voor kleine goedkope straatrestaurantjes van het centrum. Als je besluit om Conakry te vermijden, heeft Coyah, ongeveer 50 km ten noorden, wel redelijk betaalbare accommodatie en het is een stuk rustiger dan de hoofdstad.
Guéckédou
Guéckédou ligt bij de grenzen van Siërra Leone en Liberia en is een belangrijk smokkelaarcentrum. De woensdagmarkt is enorm, met handelaren vanuit heel Guinee, Siërra Leone, Liberia, Côte d’Ivoire en Mali. Men kan hier van alles kopen in allerlei valuta, verder is de markt uniek omdat er de enige functionerende openbare toilet is van Guinee . Buiten de markt biedt de stad weinig maar er zijn wel enige betaalbare hotels.
Guéckédou ligt ongeveer 700km zuid-oost van Conakry. De weg is geheel geasfalteerd.
Kankan
Kankan is de tweede stad van Guinee en is het spiritueel centrum van het eens zo machtig volk van de Malinké, ook wel Mandinka genoemd. Zelfs de Malinké uit Senegal en Gambia zien de stad als een soort van hoofdstad en hebben er veelal familie wonen. Vroeger was het de hoofdstad van het oude rijk Mali; nu is het er rustig. De belangrijkste plekken van de stad zijn de open markt met zijn galerij met bogen, de overdekte markt en de Grande Mosquée. De huismeester van deze Moskee leid je rond tegen een kleine vergoeding. Tegenover de Moskee is een kleine werkplaats waar men beelden maakt. Ook het oude presidentiele paleis, uitkijkend over de rivier Milo, is de moeite waard. Kankan ligt op 500km van Conakry.
Fouta Djalon
Dit plateau is oorsprong van de Fula populatie. Het is een prachtig gebied met groene heuvels van 1000m hoog. Het is er een stuk koeler dan de lager gelegen delen van Guinee en daarom een van de beste plaatsen in West-Afrika om te wandelen.
Mamou
Ook wel genoemd “de poort naar de Fouta Djalon”, is een klein levendig stadje met een openluchtbioscoop. Het is ook een goede plek voor en goedkope maaltijd. Mamou ligt op 220 km van Conakry en is bereikbaar via een asfaltweg.
Dalaba
Is aan de hoofdweg van Mamou en een goed uitgangspunt voor wandeltochten in de mooie omgeving. Het was het therapeutisch centrum van de Fransen omdat het er koel is met zijn hoogte van 1000 m. Buiten de stad is het “Centre d’Accueil ” waar in vroegere tijden de kolonialen zich kwamen verpozen. Ook nu nog is het de beste plaats voor informatie over de omgeving. Na Dalaba ligt het kleine plaatsje Pita vanwaar men de chutes de Kinkon, de watervallen die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken. Onderweg passeert men tal van dorpjes in de heuvels.
De stad Labé
Aan het einde van de asfaltweg vanuit Conakry is Guinee’s derde grote stad. Het centrum ligt op een heuvel waar de markt en de meeste winkels zijn..
Faranah
Als de avond valt, komt het leven opgang in de verschillende cafés en restaurants. Ex-president Sekou Touré kwam uit dit gebied en dat is nadrukkelijk te zien. Men vindt er brede boulevards, een conferentie centrum, een grote moskee en een imponerende villa, wat nu dienst doet als hotel. De grote levendige markt vindt plaats op maandag . Faranah is slechts 150km verwijderd van de bron van de rivier de Niger. De plaats ligt op 420 km ten oosten van Conakry.
Kindia
Kindia staat bekend om de wevers die de kenmerkende stroken textiel maken. Achter het spoorwegstation kan men hun ateliers bezichtigen. Hier in de buurt is het centrum waar men indigo vervaardigd. De kledingmarkt is de grootste van Guinee. De Bridal watervallen (La Voile de la Mariée) is de belangrijkste attractie van Kindia, 14 km buiten de stad, maar het is alleen gedurende het regenseizoen, wanneer er genoeg water is. Er is in de buurt een klein restaurant waar je voor US$6 een eenvoudige maaltijd krijgt en men kan er een bungalow huren. Kindia ligt op 140km van Conakry en is bereikbaar via een asfaltweg.
