(Deze mail is op verschillende dagen geschreven en wordt verstuurd op 25-04-‘14)
Beste vrienden, buren en andere goede bekenden,
Het is 5 uur in de middag; de dag loopt ten einde.
Vandaag 22 april, zijn wij uit Upington vertrokken. Het is een grote min of meer welvarende stad die vooral leeft van de landbouw en dan nog specifiek de wijnproductie rond de Oranjerivier die ook wel de Gariep wordt genoemd.
Ten noorden van dit gebied ligt de Kalahari woestijn en het Kgadigadi Transfrontier Park. Dit gebied staat op het programma voor het laatste deel van deze reis. Men behoort het lekkerste voor het laatst te bewaren. Het is dan wel volop winter hier.
De avonden en nachten worden nu al kouder met een temperatuur van rond de 6 graden. Wij staan om 6 uur op, drinken koffie, eten een boterham en maken de auto weer rijklaar.
Het is een kwestie van een uur. Het besluit waar wij die dag naar toe gaan, is de vorige dag genomen en de route is vastgelegd in de Garmin Nüvi. Dit laatste dient enige uitleg voor sommigen van jullie.
Ja, het is een luxe en ja, wij vinden dat wij ons zelf en anderen moeten tonen dat wij ons door Afrika kunnen navigeren dus zijn wij voorzien van het laatste snufje: “Tracks4Afrika”. Op de laptop hebben wij het programma “MapSource” en dat stelt ons in staat om vooraf alle routes en de benodigde “points of interest” te bekijken. Deze P.O.I. kunnen zijn pompstations, winkels, kampeerplaatsen en ziekenhuizen.
Op de normale Garmin (TomTom) worden wij begeleid door een stem en een beeld die precies de richting aangeeft. De wegen zijn ingedeeld in “Tar”, Gravel, Deep sand, 2 Spoor en Private spoor. Dit alles is jullie natuurlijk niet vreemd maar voor ons Afrikareizigers die ons destijds in de Sahara en andere delen van Afrika ophielden met een handkompasje en een versleten Michelinkaart van 1: 4 miljoen is dit wel even wennen. Natuurlijk is de romantiek en de charme van de oriëntatie verdwenen maar na zoveel jaren dient gemak de mens.
Een tweede nuttige en praktische voorziening is de aanschaf van een “dongel”.
Ook dit zal zeker bij een aantal een bekend ding zijn. Het stelt ons in staat om tegen een gereduceerde prijs op internet te gaan. Als er verbinding is en die is er niet altijd. Vandaag 24 april reden wij van Prieska naar de Gariep dam., een afstand van 375 km. Gedurende die tocht duurde het soms een half uur om een levend wezen of een auto tegen te komen. Het landschap is prachtig in zijn eentonigheid en steeds zijn er de luchten die soms dreigend en dan weer fel blauw boven het land hangen. In deze omgeving is geen verbinding en dat is maar goed ook.
Omdat het de laatste nacht zo koud was (4 graden) en wij hier de mogelijkheid hebben om iets boven onze stand een bungalow te huren aan een stuwmeer op 1500 meter hoogte, slapen wij nu sinds 24 dagen in een echt bed. Ach, luxe is betrekkelijk. Er is ook televisie en die heeft ons net verteld dat er in Lesotho en in de Drakensbergen een fors pak sneeuw is gevallen. Laten wij dat nu juist op het programma hebben staan voor de komende week. Dus blijven wij een paar dagen langer in ons luxe verblijf dat ook nog eens ligt in de Gariep Nature Reserve van 25 vierkante kilometer. Morgen gaan we op zoek naar de hier aanwezige elanden, kudu’s, oryxen, blue wildebeesten en nog veel meer. Het stuwmeer “Lake Gariep” is tot stand gekomen in 1972 en is het grootste menselijk gemaakte meer in Zuid Afrika. De krachtcentrale levert elektriciteit van Kaapstad tot Johannesburg.
De pret is van korte duur. Wij hebben net gehoord dat alle accommodaties rond het meer zijn volgeboekt in verband met het lange weekend. Maandag is het African Freedom Day en dat is een gelegenheid voor de Zuid-Afrikanen om er op uit te trekken. En dat doen ze dus ook massaal. Voor ons betekent dit: kamperen en vanavond truien aan. Niet zeuren, dit is wat we gewild hebben.
Buiten ons aan de natuur over te geven, laten wij ons informeren over de op 7 mei aanstaande verkiezingen. Bij iedere ontmoeting de laatste week is dit een gewild onderwerp van gesprek. Men verwacht dat het ANC zal winnen maar wel behoorlijk achteruit zal gaan. Naar gelang de politieke richting van de informant wordt er een andere analyse en inschatting gemaakt. Gelukkig zijn de politieke voorkeuren niet meer zo gebonden aan de etniciteit. Gisteren spraken wij op de camping met Wilma en Ton uit de Oost Kaap, mensen van middelbare leeftijd. De logische onderwerpen waren de tijd van de Apartheid, de verkiezingen en de verdere toekomst van Zuid Afrika en hun kinderen. Wat steeds opvalt, is hoe trots men is een Zuid Afrikaan te zijn. Er is kritiek en er zijn zorgen maar men is steeds weer bereid om er zelf iets aan te doen. Je komt natuurlijk ook de oude echte racisten tegen maar het is een uitstervende soort.
Goed, hoe staan wij er voor na een kwart van deze reis?
- Gereden: 4200 km
- Van de 25 dagen hebben wij 6 rustdagen gehad.
- 2 x 750 foto’s (RAW en JPEG) en ongeveer 0,5 uur video
- Heetste temperatuur tegen de 40 graden – koudste temperatuur 3 graden
- Pieter – 4 prikken tegen hondsdolheid en nog 2 te gaan
- Wij blijven ruim binnen het gestelde budget.
- 8 potten yoghurt van een kilo verwerkt.
- En het humeur is nog steeds redelijk tot goed.
Wat ons rest is een hartelijke groet aan een ieder die ons lief heeft.
Voor een kleine foto-impressie van de eerste 25 dagen: https://plus.google.com/u/0/photos/117474834199563013744/albums/6006196088129211121