Kenia impressie 1
Nairobi, 10 oktober ‘03
Het olifantendebat
Met deze titel wordt niet bedoeld het getrompetter bij een waterhole maar het debat dat reeds lange tijd gevoerd wordt onder natuurliefhebbers over de plaats van deze dieren in Afrika. Te doen gebruikelijk mengen wij ons in de discussie en willen jullie middels deze impressie daarbij betrekken. De directe aanleiding is ons bezoek aan The David Sheldrick Wildlife Trust. Aan de rand van het Nairobi National Park vangt Dr. Daphne Sheldrick olifantenwezen op om hen, na een lang socialisatieproces terug te plaatsen in de omgeving waar zij meestal beschadigd zijn uitgekomen. Veelal worden de kleine olifanten geplaatst bij olifantenpleegfamilies in het Tsavo National Park in Kenya. De namen Sheldrick en Tsavo zijn synoniem omdat de in juni 1977 overleden David Sheldrick de medeoprichter en hoofdbeheerder was van het Tsavo National Park. Tsavo bestaat sinds 1 april 1948 en is Kenya’s grootste park met een verscheidenheid aan dieren die uniek is in de wereld. Later op onze reis zullen wij zeker een bezoek brengen aan het park.
Mevr. Sheldrick, heeft na de dood van haar man een organisatie opgericht met als doel de opvang van babyolifanten die veelal door stropers van hun moeder gescheiden zijn. Bij olifanten is zo’n scheiding catastrofaal omdat de familie essentieel is voor de eerste jaren in het olifantenleven. De eerste twee kwetsbare jaren is het jong geheel afhankelijk van de melk maar zeker ook van de beschermde omgeving van de moeder. Zonder dit heeft het kalf geen kans van overleven. In het ‘opvanghuis’ van de olifantenwezen heeft iedere baby een persoonlijke plaatsvervangende moeder in de persoon van een ‘keeper’. Deze figuur is vierentwintig uur bij de babyolifant aanwezig, voedt het dier met de daarvoor ontwikkelde melk, speelt overdag en slaapt ’s nachts bij het kalf. Iedere dag wordt het beestje geconfronteerd met de andere olifantjes zodat het een familieleven leert kennen. Het publiek kan al dit moois aanschouwen van 11 tot 12 uur en wanneer men een olifantje adopteert voor 50 Amerikaanse dollar per jaar mag men het naar bed brengen. Alles is er opgericht om het beginnend leven van het veelal gefrustreerd olifantje weer in goede banen te leiden. Via internet kunt ook u een olifantje adopteren bij The David Sheldrick Wildlife Trust en per e-mail houdt men u op de hoogte van het wel en wee van de kleine. Er zijn verregaande plannen om dit model toe te passen voor babyneushoorns.
Het opvangen van olifantenwezen is niet het enige waarover de organisatie zich druk maakt. Men maakt zich zorgen over het lot van de Afrikaanse olifant in het algemeen. De cijfers liegen er niet om: dertig jaar geleden liepen er nog 3 miljoen Afrikaanse olifanten vrij rond en heden ten dage zijn daarvan nog slechts 250.000 over die meestal in de parken verblijven. Er is een groeiende spanning tussen de ruimte die de mens opeist en het gebied dat de olifant nodig heeft. De redenering dat te veel olifanten slecht is voor bomen en planten wordt weerlegd met het argument dat olifanten van nature migreren maar daarvoor moeten zij dan wel de mogelijkheid hebben. Olifanten zouden zorg dragen voor de verspreiding van boom en plant door middel van hun uitwerpselen. De organisatie wijst de beschuldigende vinger in de richting van de ivoorhandel en de daarmee gepaard gaande stroperij. In landen als Japan en China bestaat nog steeds een vraag naar ivoor ten behoeve van het vervaardigen van onnodige zaken. Op de goed gedocumenteerde website van The David Sheldrick Wildlife Trust is alles te lezen.
In een volgende impressie zullen wij verhalen over een bezoek aan de krottenwijk Kibera van Nairobi waar bijna 2 miljoen mensen leven. Een probleem van een andere orde of onderdeel van hetzelfde probleem? Zeker is dat het zich af speelt in het land dat Kenya heet.