Gegevens

In 1957 verwierf Ghana als eerste Afrikaans land volledige onafhankelijkheid. Het land werd geleid door Kwame Nkrumah, die nog steeds bekend staat als één van de grootste voorvechters van een Pan-Afrikaans ideaal. In 1960 werd de Republiek uitgeroepen met Nkrumah als president. Zijn beleid, op socialistische leest geschoeid, begon echter steeds meer autoritaire trekken te vertonen, hetgeen resulteerde in een geweldloze militaire machtsovername in 1966. Tot 1981 kwamen, al dan niet met geweld gepaard gaande, machtsovernames geregeld voor. Militaire en burgerregimes wisselden elkaar af.

In 1981 nam de jonge en populaire Jerry Rawlings de macht over. Hij stelde zichzelf aan het hoofd van een Provisional National Defence Council (PNDC) en regeerde per decreet. De westersgezinde stroming binnen de PNDC won gaandeweg terrein en er werden besprekingen met het IMF en de Wereldbank geopend. In 1992 werd een democratische grondwet (gebaseerd op de grondwet van de Verenigde Staten) per referendum goedgekeurd en werden presidentsverkiezingen gehouden. Rawlings van het National Democratic Congress (NDC) won de verkiezingen met ruime voorsprong (58%). Hij werd hiermee de eerste gekozen president sinds de onafhankelijkheid. De parlementsverkiezingen, die eveneens in 1992 plaats hadden, werden door de oppositie geboycot. Het parlement bestond als gevolg hiervan voornamelijk uit aanhangers van Rawlings. In 1996 werden opnieuw presidents- en parlementsverkiezingen gehouden, waarbij Rawlings (57,5%) en het NDC wederom als winnaar uit de bus kwamen.

In december 2000 zijn de meest recente presidents- en parlementsverkiezingen gehouden. President Rawlings kon zich niet meer verkiesbaar stellen. Belangrijkste kandidaten waren John Atta Mills van de regeringspartij NDC en John Agyekum Kufuor van de belangrijkste oppositiepartij New Patriotic Party (NPP). Ghana staat reeds geruime tijd te boek als één van de weinige stabiele landen in de instabiele regio West-Afrika en er was beide partijen dan ook veel aan gelegen deze status te behouden. Tijdens de voorspoedig verlopen presidents- en parlementsverkiezingen in december 2000, heeft Ghana deze positie bevestigd en een grote stap in het democratiseringsproces gezet. De oppositiepartij is overtuigend als winnaar uit de bus gekomen. Ook de machtsovername begin januari 2001 is voorspoedig verlopen; de ogen zijn nu gericht op de nieuwe president Kufuor en zijn regering. In hoeverre zal hij in staat blijken de democratie te consolideren en het land uit het economisch dal te halen? Op 10 december 2004 werd John Agyekum Kufuor herkozen met 52 % van de stemmen als president van Ghana.

Oppositieleider John Atta Mills (64), een in Groot-Brittannië geschoolde jurist, is zaterdag 3 januari 2009 uitgeroepen tot winnaar van de presidentsverkiezingen in Ghana.

De nieuwe regering van Kufuor heeft een aantal onpopulaire maatregelen moeten treffen om lang uitgestelde, maar nodige, prijsverhogingen door te kunnen voeren. Zo zijn bijvoorbeeld de brandstofprijzen fors verhoogd. De prijs van benzine is in 2001 met 60% gestegen.Voor economische groei en armoedevermindering is de zware schuldenlast van Ghana een kritische factor geworden. Ghana heeft begin 2001 besloten zich aan te sluiten bij het HIPC-initiatief (Heavily Indebted Poor Countries). Dit initiatief richt zich op het kwijtschelden van buitenlandse schulden. De totale buitenlandse schuld bedroeg eind 2000 US$ 3,8 miljard (netto contante waarde) dat wil zeggen 77% van het BNP, 152% van de exportinkomsten en 557% van de overheids-inkomsten. Naar verwachting zal Ghana’s deelname aan het HIPC initiatief leiden tot een totale schuldverlichting van US$ 2,1 miljard (netto contante waarde).

klik hier voor de actuele stand van de Cedi