Dag lieve, beste mensen,
Keetmanshoop, Namibië – 19-04-‘17
Wij hebben een tijdje niets van ons laten horen. Niet dat wij tijdens deze Paasdagen niet aan jullie dachten. Nee, heel simpel, er was geen bereik, niet per email, niet per telefoon, geen elektriciteit, maar wel veel zand en stof. Voor sommigen van onze vrienden zou dit een hel zijn maar dit is nu eenmaal wat wij zochten en kregen.
Gisteren 18-4 zijn wij aangekomen in een wat grotere plaats, Keetmanshoop in het zuiden van Namibië. Wij hebben een plekje gevonden bij een brandstofpomp even buiten de stad. Hier konden wij onze e-mails ophalen en beantwoorden. Wij trekken er een dag voor uit maar ook om weer eens de kleren te wassen en andere noodzakelijke handelingen te plegen die zwervers behoren te doen.
In deze stad hebben wij onze voedselvoorraad aangevuld, een nieuwe telefoon gekocht want de oude is gesneuveld in de strijd en nog zo wat van die dingen. Tijdens de Paasdagen is alles gesloten en trekt iedereen er op uit met als gevolg dat er moeilijk een kampeerplek te vinden is. Sinds ons vertrek uit Swakopmund aan de kust hebben wij alweer zo’n twee duizend kilometer afgelegd over gravel- en zandwegen. Het is voor ons ook een gelegenheid om met mensen van dit boeiend land in contact te komen en ons te laten informeren over het wel en wee van dit deel van de wereld. Vooral over de toestand in Zuid Afrika en Zimbabwe is men erg bezorgd. Ook nu weer valt het ons op hoe open men naar ons is. Daar waar mogelijk kopen wij de lokale krant, bij voorkeur in het Afrikaans.
Uren rijden zonder iemand tegen te komen in een prachtig woestijnlandschap. Behalve als de wind gaat waaien en het stof maakt dat je de voorkant van de auto niet meer ziet. Het effect van rijden in de ergste mist maar dan heet en stof. Maar ook dat hebben wij overleefd. Iedere avond worden wij beloond met de overweldigende schoonheid van de zonsondergang. De temperaturen wisselen overdag tussen de 32 en de 35 graden en ‘s nachts koelt het af naar zo’n 15 graden zodat de dubbele dekens goed van pas komen. Ons dagritme, van opstaan tussen 5:30 uur en 6 uur, dus bij zonsopgang en slapen rond de klok van 20:00 uur, bevalt prima. Wij zijn ’s avonds afgepeigerd, vooral als het een rijdag is geweest.
Morgen trekken wij verder in de richting van de Kalahari woestijn. Wij hopen een overnachtingsplaats te vinden in de Red Dune Camp bij het plaatsje Gochas.
Daarna willen wij via Gobabis naar Botswana gaan. Het zijn wel steeds grote afstanden omdat het hier niet een toeristische omgeving is. Het landschap wordt bepaald door leegte met af en toe een farm met de grote van half Limburg. In Botswana gaan wij naar het noorden, richting de Okavango-rivier en de Caprivi-strip weer in Namibië. Dan zijn wij wel een tijdje onderweg.
De grap is dat wij deze reis hadden voorbereid in een andere richting. Eerst naar het noorden, dan naar Botswana en naar het zuiden van Namibië. Op dit soort reizen leer je dat je je moet schikken naar de omstandigheden. Helemaal als je wat op leeftijd bent zoals wij zijn, is het goed om de hersens soepel te houden. Wij weten dat wij altijd beschermd worden door jullie goede wensen en door de engelbewaarder van Swenne.
Beste mensen, wij zijn helaas niet in staat om op al jullie goede wensen en wijze raadgevingen te reageren. Weet wel dat wij dit zeer waarderen en vooral ter harte nemen. Wij zullen trachten om nog een berichtje te sturen tijdens deze trip maar zeker is het niet. Wij groeten jullie uit Keetmanshoop in Namibië waar het ondertussen 9:00 uur is geworden en de temperatuur weer rond de dertig graden is gestegen.
Gegroet van Pieter en Ida Kersten
