Aan vrienden en kennissen,
Onze excuses als wij jullie het gevoel hebben gegeven dat wij jullie verwaarloosd hebben. Het tegendeel is waar; jullie reizen mee in onze gedachten. De communicatie is soms moeilijk. Ook dat ligt aan ons en onze manier van reizen. Neem nou het Mururani Camp waar wij afgelopen maandag overnacht hebben. De plek is enkele kilometers van de asfaltweg die van het noorden van Namibië naar het zuiden gaat. De farm heeft een klein winkeltje aan de weg geïnstalleerd en er is een WC en een douche mogelijkheid. De plek is gekozen omdat iedere auto en iedere persoon hier gecontroleerd wordt op mogelijke mond en klauwzeer besmetting. Er mag geen vlees van het noorden naar het zuiden gebracht worden. Auto’s en ook grote vrachtwagens moeten door een bad met ontsmettingswater rijden en personen moeten met hun schoenen door een bak water lopen. Dus verkoopt het kleine winkeltje vlees aan de reiziger.
Tegen een kleine vergoeding mogen wij op haar erf kamperen en zij heeft er een nette sanitaire gelegenheid neer gezet. De volgende morgen, na een heerlijke rustige nacht, hebben wij een gesprek over het leven op haar boerderij. Zij drijft het winkeltje en haar man bestiert de farm met geiten en koeien en akkerbouw. Zij klaagt dat de wilde honden de jonge geiten en kalveren doodbijten ondanks de hekken die er geplaatst zijn. Zij vertelt het op een manier dat zij hoopt dat wij er iets aan kunnen doen. Helaas kunnen wij niets voor haar betekenen maar beloven haar dat wij via Trip Advisor reclame zullen maken voor haar sympathieke slaapplek.
Foto van de zonsondergang met het hek dat de wilde honden moet tegenhouden.
Het moge duidelijk zijn dat wij ondertussen terug zijn in Namibië na onze korte uitstap naar Botswana. Na al het zand en de avonturen die wij daar mee maakten, wilden wij wel eens wat water zien. Ook in Botswana had de regen dit jaar toegeslagen. Dat dit voor dit land iets bijzonders is, blijkt al dat het geld hier PULA heet, dat regen betekent. In dit uitzonderlijke jaar kwam de PULA met bakken uit de normale droge lucht. Soms gaf dat een probleem om een droge slaapplaats te vinden.
Zie onderstaande foto:
Botswana is in diverse opzichten een bijzonder land
Botswana is in diverse opzichten een bijzonder land. Het is nog dunner bevolkt dan het buurland Namibië met een inwonersaantal van 2,2 miljoen. Botswana is groter en heeft slechts een bevolking van 1,5 miljoen. Het is een politiek stabiel land met een parlementaire democratie. De corruptiebestrijding heeft een hoge prioriteit. Er wordt veel aandacht besteed aan onderwijs en gezondheidszorg. Alle vooroordelen over landen in Afrika worden hier gelogenstraft. Helaas komt dat maar weinig bij ons in het nieuws.
Foto hieronder: De toekomst van Botswana
De toekomst van Botswana
Na ons korte verblijf in Botswana waar wij wederom betrapt werden op het te snel rijden op de vooral lege wegen met talloze zogenaamde potholes. Een pothole is een gat in de weg, meestal over de hele breedte en gemiddeld 10 tot 15 centimeter diep. Dit verschijnsel heeft een remmende werking op de snelheid van de auto, te meer omdat onze Toyota meer dan 3500 kg weegt. Bovendien houdt het verschijnsel de chauffeur wakker tijdens de honderden kilometers weg met ezels, geiten, koeien en anders gespuis. Goed, ik werd betrapt en heb onmiddellijk bekend. Voor een snelheidsovertreding van 7 kilometer koste mij dat 25 € zakgeld. Ik kreeg daarvoor een betalingsverklaring van een A4.
Een van de bijzonderheden van Botswana is de menukaart. Op de foto hieronder zijn de mogelijkheden te zien van een eenvoudig etablissement.
Niet geheel geschikt voor de vegetariërs onder onze vrienden
Niet geheel geschikt voor de vegetariërs onder onze vrienden. Hopelijk wordt het ons vergeven met de wetenschap dat zebra ons ook wat te ver ging.
Dus, op naar de Caprivistrip, een wormvormig stuk land van Namibië, dat grenst aan Angola. Het wordt vooral bepaald door de machtige Okavangorivier. Al verscheidene malen hebben wij dit gebied bezocht en zijn steeds weer onder de indruk van het leven met de rivier. Helemaal thuiskomen was het bij de aankomst op de Nunda Lodge. Een jaar geleden werd ik, Pieter, daar geweldig opgevangen toen het even mis liep met mijn gezondheid. Wij verbleven toen een paar dagen aan de oever van de Okavango in gezelschap van een familie nijlpaarden. Ook nu weer was het een feest om het gedrag van deze drietonners te bestuderen. Vaak komen mensen naar dit deel van Afrika om zich te vergapen aan “vreemde” dieren. Ons valt op hoeveel verwantschap er is tussen het gedrag van dieren, zoals in dit geval het nijlpaard, ook wel genoemd de Hippopotamus, en het herkenbaar gedrag van mensen. Vooral diegenen die bepaalde functies bekleden zoals deskundigen, adviseurs, managers en leidinggevenden. Waarbij wij natuurlijk niet allen die vallen onder deze categorie hieronder willen scharen. Het gaat om het kenmerkend gedrag waarbij de mond en stemgeluid een belangrijke rol speelt. Ik, Pieter, besef dat dit gedrag hem zeker niet vreemd is. Zie daarom onderstaande foto als een vorm van zelfspot.
Het nijlpaard
Dit is de laatste impressie van deze Afrikareis 2017.
Of er nog reizen volgen, weten wij niet.
Tenslotte begint de leeftijd ook mee te spelen.
Gelukkig hebben wij altijd de foto’s nog.
Gegroet uit Noord Namibië, aan de grens van Etosha National Park.
Ida en Pieter Kersten
