Impressie 8
Richtersveld van Zuid Afrika
| Aankomst: 5 april 2003 | Vertrek: 28 mei 2003 | Gereden km: 28.000 km | |
| Route: Kaapstad – vliegen naar Durban – Pietermaritzburg – Bloemfontein – Kimberley – Upington – Kgalagadi Transfrontier Park – Augrabies N P, Nababeep – Richtersveld N P, Vioolsdrift —-> Namibië | |||
| Richtersveld, het aards paradijs | |||
In het noordwesten van Zuid Afrika ligt een vergeten paradijs “Richtersveld” genaamd.
Richtersveld, sinds 20 juli 1991, een van de 20 nationale parken van Zuid Afrika is een uniek gebied om een aantal redenen:
- Het vormt het hart van het Namavolk met hun sterk cultuurbesef. Deze bijzondere bevolking leeft volgens oude tradities en waarden zoals eeuwenlang hun voorouders dat deden en zij houden vast aan hun eigen taal.
- De Namagemeenschap heeft een meerderheid in het bestuur van het nationaal park.
- Richtersveld is tevens uniek omdat binnen de grenzen van het park boerderijen en diamantmijnen zijn.
- Richtersveld wordt beschouwd als het enige echte oorspronkelijke woestijngebied van Zuid Afrika met ’s werelds rijkste unieke plantenverzameling. Zeker eenderde van de voorkomende planten vindt men alleen in Richtersveld.
De Rooiblaarwijn – Aloe Gariepenis, alleen te vinden in Richtersveld.
700 verschillende bomen, struiken en planten
Na de Kalahariwoestijn en het Augrabies Nationaal Park staat het Nationaal Park Richtersveld op ons programma. Het zou een tijd worden zonder mensen en op zoek naar het oorspronkelijke.
Als start- slaap- en eindpunt vinden wij een boerderij aan de Oranjerivier van de diamantwinningmaatschappij nabij Sendelingsdrif. Het is een groene oase in een dorre, oude omgeving. Op een groen grasveld, omringt door pauwen zijn wij de enige gasten. Tussen de bomen worden wij bespiedt door een familie apen. De boerderijkatten komen ons begroeten met de duidelijke wens voor een hapje.
Zomers is het in Richtersveld uiterst warm en droog. De winterse regenval blijft beperkt tot 50 tot 100 millimeter. Dan ook verschijnen er nieuwe bladeren aan de verscheidene bomen en planten. De dagen zijn kort en de nachten koel. De zon volgt zijn lage noordelijke boog door de heldere lucht. De planten keren hun kronen noordwaarts om de beperkte zonne-energie op te vangen en zo verdubbelen zij de lichtopvang.
Het is nu winter.
Gedurende onze tocht door het park zijn wij, buiten ‘de halfmens’, niemand tegen gekomen. De aardwolf, het luipaard, de hyena en andere dieren hebben zich schuil gehouden. Dit in tegenstelling tot de 700 verschillende bomen, struiken en planten met klinkende namen als Grootwitgatboom, Blinkblaarwag-‘nbietje, Volstruisgif en Kortbeenboesmangras.
De Oranjerivier, als een groen lint in de woestijn
Pmringt door pauwen
Door het lege landschap van Richtersveld
De auto en wij kregen het zwaar te verduren door stof, rotsen en stenen. Dit alles werd goed gemaakt door steeds als er weer een helling in ‘1 laag’ en met aanwijzingen van Ida overwonnen werd, wij stil hielden om verwonderd en met diep respect het unieke schouwspel van de vormen en kleuren van de valleien en bergen dat voor ons werd geopenbaard, te aanschouwen. Stilte was dan op zijn plaats. Er zijn ver gevorderde plannen om Richtersveld en het in Namibië gelegen Fishriver Canyon National Park samen te voegen zodat ooit ‘de halfmens’ weer een volwaardig mens zal zijn.
Die halfmens
De “halfmens”
Volgens ‘n ou legende het die Namastam (Khoi) wat vandag in die Richtersveld woon, lank gelede in meer vrugtbare dele verder noord in Namibië gebly. Hulle is suid gedryf naar een konflikt met Boesmanstamme (San) en het die Gariep (Oranje) rivier gekruis na die Richtersveld. Vanaf hierdie verlate bergwoestyn het hulle met groot hartseer en verlange noordwaards gekyk. God was genadig en het hulle in “halfmense” verander sodat hulle vir ewig naar hulle verlore land kon kyk. Wanneer oor die dorings gevrijf word, maak dit een geluid wat klink soos die klapklanke van die Nama-taal.
De kroon van de “Halfmens”
Pachypodium Namaquanum, ook wel “Halfmens” , “Noordkijker” of “Elephands Trunk” genoemd, is een vetplant met een dikke doornige stam die tot 3 meter hoog kan groeien. Op de bovenpunt van de stam zit een roset van grijsgroene bladeren die hij iedere zomer verliest. De Halfmens groeit zeer langzaam, zo’n 0,5 tot 1,5 cm per jaar en kan een paar honderd jaar oud worden. Zij komen uitsluitend voor in het Richtersveld en in uiterste zuiden van Namibië waar zij in kleine groepen bij elkaar groeien op granieten berghellingen.
